Het spel wordt gespeeld met zes tegen zes op een veld (in een sporthal) dat een stuk kleiner is dan bij veldhockey. Langs de zijlijnen van het veld liggen ca. 10 cm hoge balken zodat de bal moeilijk over de zijlijn kan rollen. 

Er wordt gespeeld met een speciale zaalstick en verder zijn, naast scheenbeschermers en bitje, zaalschoenen en een beschermend handschoentje voor je linkerhand verplicht.
De spelregels zijn voor het grootste deel gelijk aan veldhockey, met als belangrijk verschil dat de bal tijdens het spelen niet van de grond mag komen, behalve bij een doelpoging. Verder bestaat er geen lange corner.

De zaalhockeycompetitie wordt georganiseerd voor spelers vanaf de D-leeftijd en is zo geregeld dat elk zaalteam in principe 5 speeldagen heeft in een poule van zes teams. Per speeldag worden dan twee wedstrijden gespeeld (nooit direct achter elkaar). Je speelt dus tegen elk team twee keer. Een wedstrijd duurt 2 x 20 minuten. Als een team in de topklasse kampioen wordt mag het naar het Nederlands Kampioenschap zaalhockey en treft daar de kampioenen uit de andere districten.

Voor de jongste jeugd organiseert de WMHC ook trainingen en is er vaak de mogelijkheid om aan een toernooitje speciaal voor de E- of F-leeftijd deel te nemen.

Omdat zaalhockey op een klein veld wordt gespeeld en omdat er via de balken aan de zijkant kan worden gespeeld is het een snel spelletje. Tijd en ruimte om te pingelen is er nauwelijks. Het is dus een kwestie van positiespel en samenspelen, snel de bal spelen, veel bewegen en de keeper proberen uit te spelen. Er zijn dan ook, net als bij veldhockey, allerlei tactieken en opstellingen mogelijk, afhankelijk van de sterke punten van het team en bijvoorbeeld de speelwijze van de tegenstander.


Zaalhockey is uitgegroeid tot een volwassen sport met nationale teams en EK’s en WK’s. Zeker de moeite waard om het eens te bekijken, of het nou een jeugdteam of een Nederlands selectieteam betreft, maar het mooiste is natuurlijk om het zelf te spelen!